Erik Beugel is een vertrouwd gezicht in Orvelte. Hij woont er sinds 2019 met zijn gezin, maar zijn band met het dorp gaat verder terug. Geboren in het ziekenhuis van Assen als klein mannetje van nog geen twee pond, is hij inmiddels uitgegroeid tot een man van meer dan 100 kilo, zoals hij zelf met een glimlach zegt.
Erik groeide op in Beilen. In 1994 kreeg hij een relatie met Annemarie. Via haar familie kwam hij regelmatig in Orvelte. De ouders van Annemarie verhuisden namelijk in 1988 met hun koeien vanuit Westerbork naar ons dorp. Erik hielp al snel mee op het boerenbedrijf en dat is altijd zo gebleven. Sinds 2019 woont hij met Annemarie en hun kinderen in het ouderlijk huis van zijn schoonouders.
Wat hij waardeert aan wonen in Orvelte? “De rust. Je hoort hier de koekoek in de verte, vogels die fluiten, een specht die tegen de boom tikt… dat is echt genieten.” Hij voegt toe: “We wonen midden in het dorp, maar ook aan de rand. Het is hier stil en je hebt ruimte.”
Ook het sociale aspect spreekt hem aan: “Het is hier nog echt ‘ons kent ons’. In Beilen woonden we aan de rondweg, daar had je constant verkeer. Hier is het veel gemoedelijker.”
Door een knieoperatie kon hij tijdelijk niet als chauffeur aan de slag, maar inmiddels is hij bij zijn werkgever op allerlei manieren inzetbaar geworden. “Ik ben nu echt een manusje-van-alles,” zegt hij nuchter. Naast zijn werk helpt Erik mee in het voormalige familiebedrijf, dat nu nog bestaat uit een paardenopfok en een kleine akkerbouwtak.
Erik is betrokken bij Orvelte. Hij is penningmeester van de ijsbaanvereniging en zijn vrouw Annemarie is actief binnen het bestuur van VABO. Sinds kort is hij ook lid van de adviesraad van Stichting Coöperatief Orvelte. “Als er wat speelt in het dorp, probeer ik er bij te zijn.”
Vijf vragen aan Erik Beugel
1. Waar mogen we je voor wakker maken?
Eigenlijk liever niet – ik ben al vaak genoeg wakker. Maar als het dan toch moet: een halve kip van de grill. Of als een paard gaat veulenen, daar wil ik zeker bij zijn.
2. Wat was een dieptepunt?
Het verlies van jonge mensen in mijn omgeving de afgelopen tijd. Dat vond ik echt heftig.
3. En je hoogtepunt?
Onze bruiloft was prachtig. En een zelfgefokt paard dat kampioen werd in regio Noord was ook bijzonder. Maar het meest indrukwekkende moment was toch wel de geboorte van onze tweeling. Opeens had ik twee baby’s tegelijk op mijn armen. Toen vroeg de verpleegkundige: “Heb je het thuisfront al gebeld?” Maar ik dacht alleen maar: hoe dan? – ik had m’n handen vol. Daar denk ik nog vaak met een glimlach aan terug.
4. Wat is je lievelingseten?
Ik lust bijna alles en probeer graag iets aparts. Mijn broer is kok in een sterrenrestaurant, dus ik krijg af en toe wat bijzonders te proeven. Alleen spruitjes – als ik die ruik, ben ik weg.
5. Wat wens je voor Orvelte?
Dat we hier geen brand meemaken. Sommige mensen gaan zo achteloos met vuur om. En ik hoop dat het dorp blijft zoals het is, met misschien wat meer terugkeer van oude ambachten.