Een gesprek tussen Ingrid Dolfing en Hilly Wassen

Een gesprek tussen Ingrid Dolfing en Hilly Wassen. Twee adviesraadsleden. Een ontmoeting aan de keukentafel bij Ingrid. Met een kopje koffie en thee. Én een heerlijk eigen gebakken cake. Ook bij deze ontmoeting kwam er een traan en een lach voorbij. Een prachtig gesprek tussen twee echte “Weehoppers”.

Hilly is geboren in Orvelte, Ze is de kleindochter van Hendrik Koerts. De allerlaatste tolgaarder van Orvelte. Hilly woont niet haar hele jeugd in Orvelte. Ze verhuist met haar ouderlijk gezin naar Westerbork. Hier woonde destijds ook haar oom, tante én haar nichtje. Haar nichtje en zij waren als pubers dikke vriendinnen.

Hilly: Mijn nichtje had destijds een vriendje. En haar vriendje had weer een kameraad.  Die kameraad vroeg of ik bij hem achterop de brommer mee ging naar een motorcrosswedstrijd. Nou… daar sloeg een vonk over.

Hilly giechelt en glundert er een beetje bij.

Hilly: En weet je, met die kameraad ben ik intussen tijd al meer dan 50 jaar getrouwd.

Ingrid: Ach, dat is Loek. Wat leuk!

Ingrid: Nou, ik moet eerlijk zeggen dat ik niet meer precies weet wanneer de vonk tussen mij en Lambert is overgeslagen hoor. We zijn natuurlijk allebei geboren in Orvelte en van kinds af aan kennen we elkaar al.

Ik weet nog wel dat Lambert in die tijd bij de stoere jongens hoorde die regelmatig kattenkwaad uithaalden. Mijn moeder was vroeger naaister en Lambert vond mij en mijn zusje altijd een beetje stijfjes. Wij waren die bijzondere meiden van Van der Molen met twee lange vlechten en met hun, door hun moeder gemaakte, houtje touwtje jassen aan.

Ik denk dat toen ik werkzaam was bij de huifkarverhuur Dolfing de vonk een beetje oversloeg tussen Lambert en mij in de kantine. De jeugd van Orvelte kwamen daar in het weekend naar toe. Daar zat ik dan ook na mijn werkdag in het weekend.

Ingrid: Ik heb in mijn hele leven trouwens heel veel verschillende banen gehad, maar ik heb ook daarnaast altijd van betekenis willen zijn voor Orvelte.

Hilly: Ik heb 34 jaar bij de Domo in Beilen gewerkt. Toen kon ik wat minder doen voor Orvelte, omdat je een jong gezin hebt en een fulltime baan.  Loek heeft wel een hele tijd gewerkt bij de Educatieve Diensten van Stichting Orvelte en kon op die manier van betekenis zijn.

Ingrid: Maar Hilly, jij doet ongelooflijk veel voor Orvelte en je hebt ook al heel veel gedaan: Bestuur Orvelterpoort en daarvoor nog de CAVO toch? En adviesraadslid natuurlijk.

Hilly: Klopt hoor. Ik heb wel het één en ander gedaan. Maar niet zoveel als dat jij  hebt gedaan.

Ingrid is ook geboren in Orvelte. Als jonge vrouw is ze werkzaam in de horeca en in een slagerij. Daarna gaat ze werken bij de VVV. Ook deed en doet ze veel vrijwilligerswerk, zoals de Wereldwinkel, gastdame Orvelte Dagboek en als TIP medewerker.

Ingrid: Ik geef nu rondleidingen door het dorp en ik organiseer evenementen hier in Orvelte. Daarnaast ben ik boerin en pleegmoeder geweest en run ik al vele jaren mijn eigen B&B.

Hilly: Voor ons is het normaal dat je omkijkt naar je dorpsgenoten.

Ingrid: Helaas staat niet iedereen in het dorp er zo in he?

Hilly: Ik wens voor Orvelte dat het zich in positieve zin blijft ontwikkelen . Misschien met iets meer gemeenschapszin.

Ingrid: Ja, meer Naoberschap zal fijn zijn. Het dorp in haar waarde laten met niet te veel commerciële uitingen op de straat. Dat past niet in het straatbeeld.

Ingrid: Je haalt er zelf dan ook meer uit hoor. Het geeft voldoening om zo actief bezig te zijn voor je eigen dorp.

Hilly: Dat klopt. Ik merk zelf dat ik als adviesraadslid mezelf niet op de voorgrond zet, maar dat als ik het ergens niet mee eens ben ik wel een kritisch tegengeluid laat horen.

Ingrid: Als je dus stil bent, ben je het ermee eens?

Hilly: Haha, ja eigenlijk wel.

Ingrid: Ik ben als adviesraadslid ook niet echt een prater. Dat zal je nu niet zo zeggen he? Ik praat aan één stuk door.

Ingrid: Ik vind het als raadslid belangrijk om samen de schouders er onder te zetten. Ik hou van praktisch zijn. . Ik hoef niet de kartrekker te zijn, maar ik ben altijd bereid om mee te helpen en samen de schouders er onder te zetten

Ingrid: Is de cake lekker?

Hilly: Hij is lekker hoor.

De 5 afsluitende antwoorden van Hilly en Ingrid:

1.       Lievelingseten: Ingrid: Soep – Hilly: Hollandse kost: Groente, aardappelen, vlees.

2.       Blunder: Ingrid: Ik heb ooit een keer arretjescake gebakken. Die zette ik s’avonds in de koelkast. Ik pakte hem de volgende dag uit de koelkast, maar het vloeide eruit. De keuken zat er helemaal onder.  

Hilly: We waren net getrouwd en het avondeten stond op. Het zou nog een tijdje duren voor alles klaar was. Ik was (en ben) dol op legpuzzels. Er lag eentje van zo’n 1000 stukjes in de kamer op een tafeltje. Ik wilde nog snel een paar stukjes leggen en vergat dat er iets op het vuur stond. Tot ik iets rook: ……… Aangebrande sperzieboontjes en aardappels!

3.       Hoogtepunt: Ingrid: De zorg voor onze 3 pleegkinderen. – Hilly: Geboorte kinderen en kleinkinderen. Loek en ik hebben een dochter en zoon, drie kleinzonen en één kleindochter. Mijn zoon en zijn gezin wonen sinds een paar jaar ook in Orvelte.

4.       Dieptepunt: Ingrid: Dat ik mijn schoonmoeder jong heb verloren. Aaltje Dolfing-Meijers. Toen ze 68 jaar jong was is ze plotseling overleden. Ze was bijna familie van het hele dorp. Ze genoot van de B&B gasten en ze was altijd een helpende hand. Ik had zo’n lieve schoonmoeder.

Hilly: Toen mijn moeder overleed. Mijn zoon woonde toen nog in Florida. Mijn moeder wou nog heel graag zien waar hij woonde, Toen zijn we daar half december heen gegaan. Ze was toen vitaal en gezond, maar 4 weken na de reis is ze overleden. Oma Oti.

5.       Orvelte in één woord: Hilly: Authentiek – Ingrid: Ruimte